ز هر جا بگذری درد و غم کرببلا باشد

به هر بستان ویران گفتگوی کربلا باشد

زجغدی بلبلی پرسید کای دیوانه ی محزون

بگو با من چرا جای تو در ویرانه ها باشد

برای چیست در دوران گریزانی تو از بستان

مکانت گوشه ی ویران به هر صبح و مسا باشد

ز ویران بگذر و با من بیا در ساحت گلشن

ببین سرو و گل و سنبل در آنجا جابه جا باشد

بگفتا جغد بیدل خاک بر فرق تو ای بلبل

بده انصاف که این شیوه ی مهر و وفا باشد

که من آسوده دل بر شاخ گل در باغ بنشینم

 ولی زینب سر عریان به دور شهرها باشد

من اندر صحن گلشن شادمان باشم ولی لیلا

زمرگ اکبر ناکام در شور و نوا باشد...